Odnosząc się do wypowiedzi przedstawicieli Partii Korwin na konferencji prasowej w dniu 25 maja 2021 roku należy stwierdzić:
Proces przyznawania dotacji w konkursach organizowanych przez Narodowy Instytut Wolności jest przejrzysty. Każdy wniosek jest oceniany przez dwóch niezależnych ekspertów w pięciu kryteriach oceny merytorycznej (celowości, jakości, wpływu na beneficjentów, potencjału wnioskodawcy i poprawności finansowej) określonych w ustawie o Narodowym Instytucie Wolności. Na podstawie średniej ocen punktowych przyznanych przez ekspertów tworzona jest lista rankingowa projektów. Te projekty, które zostały ocenione najwyżej otrzymują dotacje w ramach dostępnych środków. Procedura przyznawania dotacji jest identyczna jak w konkursach w dużych programach europejskich (np. Erasmus). Każdy z ekspertów oceniających wnioski potwierdza, że nie wiążą go z ocenianą organizacją żadne związki osobiste czy zawodowe (brak konfliktu interesów). Najwyższa Izba Kontroli trzykrotnie, po przeprowadzeniu wielomiesięcznej weryfikacji, za każdym razie potwierdziła, że Narodowy Instytut Wolności prawidłowo realizuje zadania publiczne i wydaje środki publiczne zgodnie z przepisami prawa.
Świadomie i dzięki wypracowanym procedurom, Narodowy Instytut Wolności dofinansowuje nie tylko duże organizacje z długim doświadczeniem, ale także mniejsze, lokalne i młode pod warunkiem, że przedstawione we wnioskach propozycje projektów są odpowiednio dobrej jakości i organizacja przedstawiła możliwości kadrowej realizacji projektu. Dlatego organizacje, które otrzymały dofinansowanie niekoniecznie muszą mieć długą historię obecności w mediach społecznościowych. Ważne jest to co chcą zrobić dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Rozwój think tanków obywatelskich jest ważnym zadaniem wspierania sektora pozarządowego, bo dzięki ich zróżnicowaniu obywatele otrzymują szerszą wiedzę o realizacji polityk publicznych i większa liczba organizacji może efektywnie uczestniczyć w procesie kształtowania polityk publicznych, np. poprzez konsultacje społeczne i udział w pracach instytucji dialogu obywatelskiego. Dla przykładu Fundacja Matuzalem, o której była mowa na konferencji, powstała, aby świadczyć profesjonalną pomoc osobom w kryzysach emocjonalnych, depresjach i innych dolegliwościach natury psychologicznej i psychicznej oraz osobom uzależnionym. Z Fundacją związani są eksperci z dużym doświadczeniem we wskazanych obszarach. W ramach projektu Fundacja ma przeprowadzić badania sytuacji osób uzależnionych, organizować debaty poświęcone tej tematyce i publikować raporty.
Fundacja Polska Wielki-Projekt od jedenastu lat co roku organizuje jeden z najbardziej opiniotwórczych cykl debat na temat najważniejszych wyzwań rozwoju Polski. Do 2016 roku w ogóle nie korzystała ze środków publicznych. Uczestnictwo osób publicznych w składzie Rady Programowej Fundacji potwierdza tylko dokonania i wiarygodność organizacji. Nie ma natomiast żadnego znaczenia dla przyznania dotacji, ponieważ żadna z tych osób, jak też inne osoby związane z Fundacją nie uczestniczyły w procesie oceny merytorycznej projektu Fundacji i przyznaniu dotacji.
Wspieranie sektora obywatelskiego przez państwo jest dorobkiem dojrzałych demokracji. Tak dzieje się we wszystkich krajach UE, a także demokracji amerykańskiej. Dla przykładu w Wielkiej Brytanii państwowy The National Lottery Community Fund corocznie przeznacza ok. pół miliarda funtów na wspieranie sektora obywatelskiego ze środków z gier liczbowych. Od początku lat 90. wszystkie administracje amerykańskie przeznaczają miliony dolarów na wspieranie działalności wolontariuszy AmeriCorp – rządowej inicjatywy, w ramach której młodzi Amerykanie i seniorzy poświęcają swój czas na pomoc potrzebującym. Dlatego z oburzeniem należy przyjąć zarówno zarzuty nieprawidłowości w przyznawaniu dotacji, insynuowanie wyłudzania publicznych pieniędzy, nepotyzmu, poplecznictwa jak też stwierdzenie, że dofinansowanie przez państwo organizacji obywatelskich stanowi pole do nadużyć!
